28 Μάι Γιατράκου ? Λούβη Αννίτα
Έχει εκδώσει τα βιβλία, «ατενίζοντας το όραμα» , Σπάρτη 1998. «Ελεγείο μοναξιάς» Σπάρτη, 2001 << Θρόισμα Ψυχής>> Σπάρτη, Δεκέμβριος 2004.
Υπό τύπον Προλόγου
Όταν η ζωή γίνεται λογοτεχνία, η βιογραφία ιστορική μαρτυρίακαι αφήγηση της ταυτότητας του συγγραφέα, έχουμε το ανά χείρας βιβλίο:
<<Ατενίζοντας το όραμα>>
Πνευματικό δημιούργημα της διακεκριμένης Σπαρτιάτισσας και ξεναγού της Αρχαιολογίας κυρίας Αννίτας Λούβη – Γιατράκου.
Θεωρείται πως οι λόγοι για τους οποίους γράφεται ένα βιβλίο, είναι διάφοροι και συχνά δυσδιάκριτοι.
Ωστόσο, Νομίζομε ότι “στο ατενίζοντας το όραμα” ο κύριος λόγος που ώθησε τη συγγραφέα του στη βιογραφική αυτή κατάθεση ήταν η ιδιαίτερη επιθυμία της να διευκρινίσει την πορεία της ζωής της, συνομιλώντας με τον εαυτόν της, και κυρίως να επικοινωνήσει με την υποδειγματική εικόνα της σύντομης ζωής του πατέρα της Γεωργίου Γιατράκου.
Να απολογηθεί, ν΄αποκριθεί στην ηρωϊκή ψυχή του, να σταθμίσει αν τηρήθηκαν οι παρακαταθήκες του, αν διατηρήθηκε φωτισμένο το όραμά του. Αυτό το όραμα της ελευθερίας του ατόμου, της εντιμότητας, της ευνομίας, της ευημερίας και του πολιτισμού των παιδιών της Ελλάδας.
Όραμα για το οποίο μαρτύρησε ο Γεώργιος Γιατράκος, δεχόμενος στο ιστορικό Μονοδένδρι της Λακωνίας μια από τις 118, τις ομαδικές 118 θανάσιμες σφαίρες του κατοχικού στρατού, αφήνοντας ορφανά τα παιδιά του, όταν αυτά ήταν στην ευαίσθητη παιδική ηλικία. . .
Γεωργία Κούτσαρη
Δεκέμβριος 1998
Σπάρτη